حریق در جوشکاری و عملیات شعله ای

چند نکته در خصوص حریق در جوشکاری و عملیات شعله ای

ذارت مذاب و جرقه های حاصل به این دلیل بسیار خطرناکند که معمولا تولید حریق پنهان می کنند و بعد تبدیل به آتش سوزی سنگین و مهلک می شوند. جوشکاری در محلهایی که احتمال حریق و انفجار وجود دارد فقط با مجوز کتبی مجاز است. جوشکار و شخص دومی که به عنوان مامور ضد حریق دست بکار می شوند می توانند از روی این برگه ی مجوز کتبی، کلیه ی نکات ایمنی مورد نیاز محل را دقیقا مشاهده و مطالعه کنند.

شناسایی دقیق محل کار از مراحل اجمالی کار است.بویژه افراد باید موارد زیررا بدانند:

1.      جعبه کپسولهای آتش نشانی

2.      زنگ خطر یا تلفن

تمام مواد قابل سوخت را از محل یا سالنی که جوشکاری در آنجا انجام می شود، باید خارج ساخت. همین کار را باید در محلهای بالا، پایین و کنار محل جوشکاری هم انجام داد. اما قطعاتی چون دیواره، الوار و تیرکها را نمی توان از محل دور ساخت. پس می توان این محل ها را با پوشش های خیس پوشاند و باید طوری عمل نمود که کوچکترین جرقه،شعله یا گدازه های آن یا گاز یا هر نوع حرارتی با مواد سوختنی تماس یابد. پتوهای ضد حریق نیز برای پوشاندن قطعات و خاموش کردن آتشهای کوچک بکار گرفته می شود.

جوشکار باید روی کارش متمرکز باشد. بعلاوه با وجود نقاب جوشکاری او قادر نیست کنترل کند که جرقه ها به کجا پرتاب می شوند. از این جهت باید یک شخص دوم بعنوان نگهبان در تمام مدت کار مواظب باشد که این جرقه ها به کجا پرتاب می شوند و تمام اطراف محل را تحت کنترل قرار دهد تا حادثه ای رخ ندهد. این شخص باید به یک کپسول ضد حریق مناسب و یک سطل آب ومجهز باشد و شایسته است که یک شیلنگ طویل با افشانه نیز در اختیار داشته باشد.

بسیاری از آتشها ساعتها بعد از جوشکاری ممکن است پدید آیند چراکه جرقه ها در نقاط پنهانی باعث سوختن می شوند و بعد از مدتی تبدیل به حریق مهلکی می شوند. پس باید ساعتها بعد از جوشکاری در فواصل معین زمانی محل جوشکاری و فواصل اطراف آن را تحت نظر و کنترل قرار دهد.