بهداشت حرفه ای در پرستاران

بهداشت حرفه ای در  پرستاران

مخاطرات بهداشت شغلی پرستاران :

پرستاران در یک طیف گسترده کاری در مراکز مراقبت های بهداشتی و درمانی خصوصی یا دولتی مشغول به فعالیت هستند و چون وظایف کاری آنها بسیار متنوع و گسترده است پیش بینی کلیه خطرات شغلی آنها کمی دشوار به نظر می رسد . برای اینکه  با مخاطرات شغلی پرستاران بیشتر آشنا شویم بهتر است ابتدا نگاهی اجمالی به مهمترین وظایف شغلی آنها داشته باشیم.

وظایف اصلی یک پرستار :

-        ارزیابی ، برنامه ریزی، آماده سازی ومراقبت از بیماران همراه با دیگر اعضای تیم پزشکی

-        مدیریت دارو و درمان بیماران بر اساس دستور پزشک معالج

-        مانیتورینگ ، ثبت و گزارش علائم و تغییرات حیاتی وضعیت بیمار

-        استفاده از تکنیک های مناسب برای پانسمان و کنترل عفونت های بیمار

-        استفاده و یا نظارت بر تجهیزات پزشکی مورد استفاده بیماران

-        کمک در انجام اعمال جراحی و یا سایر روش های پزشکی

-        نظارت بر انجام فعالیت های سایر پرستاران و کادر کمکی

-        ارائه آموزش های بهداشتی و مراقبت از بیماران به خانواده ها و همراهان بیمار

برخی از مخاطرات عمومی حرفه  پرستاری :

مخاطرات پرستاران را می توان در یکی از 6 گروه زیر تقسیم بندی کرد .

1-    مخاطرات بیولوژیکی :

- پرستاران ممکن است در معرض ابتلاء به بیماریهای مسری و عفونی که از طریق هوا و یا بافت های آلوده منتقل می شوند، مثل سل مقام به دارو یا بیماریهای عفونی منتقله از طریق خون و یا ترشحات زنده مانند ایدز و هپاتیت BوC و سایر عفونت های فرصت طلب باشند.

بنابراین شستن مرتب دست ها برای پیشگیری از این عفونتها که یکی از اصول مهم حرفه ای پرستاری است
می تواند منجر به بروز درماتیت های تماسی پوست به علت مواجهه بیش از حد با مواد گندزدا و شوینده شود همچنان خطر در هنگام تزریق و استفاده از سرنگ و سوزن یکی دیگر از نگرانی های شغلی پرستاران است.

2-    مخاطرات شیمیایی :

در محیط بیمارستان پرستاران ممکن است در مواجهه با مواد زیر قرار گیرند:

-        مواد شیمیایی مختلف که  به صورت روزانه برای ضد عفونی و استریل کردن سطوح و وسایل و تجهیزات بکار می روند .

-        گازهای بیهوشی (از جمله اکسید نیتروژن ، هالوتان، اتر دی اتیلن و ....)

-        داروها

-        لاتکس (دستکش و تجهیزات مصرفی)

3-    مواجهه با عوامل ارگونومیک :

بسیاری از موقعیت هایی که در آنها  اعمالی همراه با فشار دادن  وانجام یک فعالیت تکراری ، و ضعیتهای نامناسب  بدن در حین کار و فعالیت هایی یکنواخت و به مدت طولانی وجود دارد جزء مخاطرات ارگونومیک محیط کار پرستاران محسوب می شوند نظیر : - راه رفتن و یا ایستادن برای مدت زمان طولانی

-        بلند کردن وجابجایی اجسام سنگین و یا بیماران

-        خم و راست شدنهای  مکرر

4-    عوامل فیزیکی :

پرستاران در موجهه با تابش اشعه های x و همچنین اشعه های ناشی از رادیو ایزوتوپها و همچنین لیزر قرار دادند . همچنین پرستاران ممکن است سوختگی ناشی از تجهیزات استریل شده داغ را تجربه کنند.

5-    عوامل روانی  محیط کار:

کار به تنهایی در شیفت های شب می تواند منجر به بروز اختلالات خلقی روانی و افسردگی در شاغلین این حرفه شود. همچنین مسئولیت مراقبت در حالت های اورژانسی بیماران نیاز به تصمیم گیری های خاصی داشته که منجر به استرس زیادی می شود .مواجهه پرستاران با مجروحین و مصدومین پس از حوادث و سوانح یکی دیگر از علل بروز استرس در آنها می باشد.

علاوه بر این اکثر پرستاران نوبت کار بوده و عده کمی از آنها روزکار هستند که کار در این وضعیت ها می تواند منجر به بروز اثرات سوء بهداشتی شود.

-        مواجهه طولانی مدت با عوامل زیان آور مشروحه بالا می تواند باعث بروز عوارض مزمن در بعضی اندام ها و ارگانهای بدن شود ا زجمله این عوارض می توان به اختلالات تنفسی ، عصبی ، سیستم تولید مثل ، پوست ، سیستم خونساز اشاره کرد . به طور مثال اکسید اتیلین که توسط آژانس بین المللی تحقیقات سرطان (IARC) به عنوان یک ماده سرطانزای شناخته نشده انسانی (گروه 1) طبقه بندی شده است.

-        عوارض جانبی مواجهه طولانی با مواد شیمیایی و دارویی مانند داروهای ضد سرطان ، مواد استریل کننده مثل گلو تاردهید و گازهای بیهوشی ممکن است عوارض شدیدی در پرستاران ایجاد کند.

-        خستگی و کمر درد

-        بیماریهایی مانند سل و هپاتیت و ایدز

-        درماتیت های آلرژیک تماسی ، به علت استفاده مکرر از صابون ، مواد شوینده و مواد ضد عفونی کننده

-        حساسیت به لاتکس دستکش های طبی

برخی از اقدامات پیشگیرانه شغلی برای پرستاران

-        شستشوی مرتب دست ها برای کاهش عفونت ها بسیار ضروری است بنابراین استفاده از کرمهای مرطوب کننده پوست برای جلوگیری از خشکی پوست الزامی است.

-        یادگیری تکنیکهای مناسب برای جلوگیری از صدمات سرسوزن

-        همیشه از تجهیزات حفاظتی فردی مناسب در حین کار استفاده کنید مانند استفاده از دستکش های لاتکس مناسب برای تمیز کردن و یا کار با مواد شیمیایی

-        پوشیدن کفش مناسب و طبی برای راه رفتن و ایستادن در محیط کار

-        آموزش تکنیک های مناسب برای بلند کردن اجسام و بیماران

-        رعایت اصول ارگونومی برای مواقعی که بایستی کار در یک موقعیت خاص مانند قرار گرفتن دست ها در وضعیت بالاتر از شانه ها قرار گیرد و یا  انجام اعمال تکراری

-        آگاهی ا زخطرات بهداشتی مربوط به نوبت کاری و تنظیم ساعت های کار و استراحت بر اساس الگوهای پیشنهادی استاندارد.

-        قرا گرفتن تکنیک های کاهش استرس و همچنین کار در موقعیت های تنها

-        نصب و نگهداری سیستم های تهویه مناسب در محیط کار

-        کنترل کلیه منابع و سطوح در معرض تابش اشعه های یونیزان توسط مسئول فیزیک بهداشت و استفاده دائم ازدز یمترهای فردی

-        پرستارانی که در بخش های پزشکی هسته ای مشغول به فعالیت هستند و از بیمارانی که از داروهای رادیواکتیو و رادیو داروها استفاده می کنند ، مراقبت می کنند بایستی دوره های آموزشی ایمنی و بهداشت پرتوها را فرا گرفته باشند.